Julia i Grzegorza Kopala - Ślady Afryki
0
Opis
1.Niech żyje Afryka
2. Nadzieja dla Afryki
3. Błogosławieni, którzy
4. Potrzebujesz mamy i taty
5. List do Joni
6.Ojeje
7. Alleluja Amen
8. Ześlij deszcz
9. Idzie Jezus
10. Panie zgaś
11. Panie potrzebujesz
12 Wysławiam Cię
MUZYKA: GRZEGORZ KOPALA
SŁOWA: HELENA ABBE
Afryka jest niezwykle zróżnicowana kulturowo. Wniknąć w jej ducha możemy jedynie okiem serca przez umowne akcenty naszych refleksji. Po pierwsze ŻYCIE widzimy tam jako niepokonane. Pomimo cierpień, wyzysku, biedy, zmagań z naturą, wojen i chorób, siła życia broni się przed śmiercią. Objawia ją sposób bycia, spontaniczne relacje, radość życia w tańcu i śpiewie, angażująca duszę i całe ciało. Rytmiczny ruch wyraża jedność z naturą i pomiędzy ludźmi.
Druga refleksja jest bolesna i wstydliwa. Historia mówi, że nie obchodzono się po „ludzku” z ludźmi Afryki: niewolnictwo, kolonizacja. Wieki niewoli, zależności, upokorzeń, grabieży wszelkich dóbr. Trzeba to przypomnieć, aby widzieć ich godność, aby rozumieć determinację współczesnych „uciekinierów”, którzy szukają ratunku dla swoich rodzin, dzieci, z powodu głodu, suszy, chorób, aids. Wojny między plemionami, rasowa nienawiść, krzywdy wyniszczają ludność, osierocają tysiące dzieci.
Świat pomaga Afryce. Ale... Zawiść rasowa (w Ruandzie) rodziła się... pod wpływem opinii o różnicach ras, przyniesionej z zachodniej Europy. To nam coś przypomina! Pojednanie jest drogą do pokoju i zachętą do wyjazdu na misje, do współtworzenia mostu między ludźmi – szacunku, jedności i współpracy. Do jedności zachęca Bóg, który może wszystko.
Opinie o produkcie (0)
Produkt dnia
